***** 0 *****
1. Teknolojik gelişmeler, “çağın insanını kolaycıcığa ve rahatlığa alıştırdı.”
Beklentiler ve rahatlıklar çok ön planda… Günümüz insanının büyük bir çoğunluğu olanla yetinmiyor, hep daha fazlasını istiyor. İstediği olmayınca da “saldırganlaşıyor ve mutsuz oluyor.”
2. Kapitalist sistemin dayattığı “egoizm,” insanları “bencilleştiriyor.”
“Paylaşım” olmayınca da insanlar “yalnızlaşıyor ve mutsuz oluyor.”
3. “Bilgi ve iletişim” çok yaygınlaştı ama insanlar bunlarla tatmin olmuyor.
Çünkü elde edilen bilgiler, “ahlaki değerlerle” harmanlanmadığından insana “huzur ve güven” vermiyor.
4. Günümüz insanı, “ lüks yaşamaya” öylesine alıştı ki var olan yaşantısının elinden gideceği endişesi içindedir. Küçük krizler karşısında hemen paniğe kapılıyor ve mutsuz oluyor.
5. Yeni gelişmeler ve ilgi alanları o kadar çoğaldı ki insanlar birbirlerine zaman ayıramıyorlar. Bu açıdan “muhabbet ihtiyacını” gideremiyor ve mutsuz oluyor.
6. Partiler arasındaki hakaretler, iftiralar, suçlamalar ve saldırganlıklar, insanları ciddi anlamda “tedirgin ve huzursuz “ ediyor.
7. İnsanlarımızın büyük çoğunluğu,” işini ve mesleğini sevmiyor.” Yaptığı işten zevk alamayan, kazandığı paranın hayrını görmeyen günümüz insanı mutluluğu bir türlü yakalayamıyor.
8. Medyada devamlı “şiddet içeren abartılı haberler,” “karamsarlığı ve umutsuzluğu” beraberinde getiriyor. Haliyle insanlar bunların etkisi altında kalıyorlar. Bu durumun topluma yansıması çok acı oluyor. Mutsuzlukla birlikte “tahriklere ve eylemelere” dönüşebiliyor...
9. “Sistem insanı öylesine tüketime alıştırmış ki,” gelirinden çok daha fazlasını harcama yapıyor. Banka kredileri, özendirici ve teşvik edici kolaylıklarla insanları borcun içine giriyorlar. Gelir gideri karşılamadığından, “sonunda sıkışıyor ve isyan” ediyor.
Her şeyi en iyi şekilde yaşayayım, her imkândan yararlanayım diye koşuşturan günümüz insanı, kendini mutlu edecek, “gerçek dostları olmadığından yalnızlaşıyor ve mutsuz oluyor…”